فولاد یا پولاد (Steel) به آلیاژی از آهن گفته می گردد که ۰٫۰۰۲ تا ۲٫۱ درصد وزن آن را عنصر کربن تشکیل می دهد. دانشمندان با تغییر درصد آهن و کربن، خواص فولاد را بهبود داده و به همین دلیل خواص عناصر آلیاژی و عملیات حرارتی قابل کنترل است.
روش های ساخت فولاد
روش های ساخت فولاد به دو روش عمده تقسیم می گردد. روش ها به شرح زیر است:
- در روش اول آهن اسفنجی و کوره‌های قوس الکتریکی برای ذوب آهن اسفنجی استفاده شده و سپس آلیاژسازی صورت می گیرد.
- روش دوم استفاده از آهن خام و سوزاندن کربن اضافی آن است. طی این فرایند میزان کربن آهن خام از بازهٔ ۵٫۳ تا ۶ به ۲٫۰ تا ۱٫۵ درصد وزنی کاهش می‌یابد، سپس عناصر دیگر در آن افزوده می‌شوند تا ترکیب مورد نظر بدست آید.
سخت پذیری فولاد
سخت پذیری فولاد یکی از مسائل مهم و مورد توجه در صنعت فولاد است. هرچه میزان کربن محلول بیشتر شود، استحکام فولاد فزایش می‌یابد اما از طرفی باعث کاهش قابلیت جوشکاری و افزایش احتمال شکست ترد می‌شود. استحکام فولادهای فرومغناطیس رابطه غیرمستقیم با شکل‌پذیری دارد. به همین دلیل در فولادهای مدرن چندفازی با ترکیب استحکام و شکل‌پذیری با پایدارسازی پارامغناطیس قابل بهبود است.